Marilyn Monroe: Why do the people I love always leave me?
My Week With Marilyn.. A Week With Michelle Williams olmuş sanki biraz. Çok korktum aslında filmi izlemeden önce, sandım ki rolün içinde kaybolacak Michelle ama korktuğum gibi olmamış. Olmaya çalışmamış Marilyn, kendi olduğunu unutmamış, ne çok makyaj ne çok benzerlikle uğraşılmamış, sadece Marilyn’in karakteri üzerine odaklanılmış. Evet film Marilyn’in tüm zaaflarını, tüm zayıflıklarını, tüm o korunası hallerini ve saflığını vermeyi başarmış. Bu haliyle rahatsız da edebilir belki insanları ama doğrusu buysa böyle olmalıydı diye düşünüyorum.
Bu arada bir döneme ışık tuttuğunu unutmamak gerekir filmin, o dönem ki kimler yok. Monroe’nun o zamanki eşi Arthur Miller’dan tutun da Vivien Leigh’e, oradan Laurance Oliver’a, oradan da hikayeyi anlatan Colin Clark’a kadar yelpaze geniş tutulmuş. Evet Colin gözünden izliyoruz Marilyn’in hayatının bir dönemini. Ve çok iyi biliyoruz ki algılar bazen yanıltıcı olabiliyor. Yani her zaman her şey bizim düşündüğümüz gibi olmayabiliyor. Bu hikaye bana hep bunu hissettirdi. Sonuçta tek taraflı anlatılması belki duyguyu bile tek taraflı anlatmasıyla bunu hissettirdi.
Konusundan bahsetmeyeceğim filmin, adı Marilyn’le Bir Hafta olan bir film ne anlatıyorsa o kadar konusu. Bir de çokça insanın Marilyn’den yararlandığını ya da üstünden ünlendiğini düşününce bir de ben destek olmayayım bu haksızlığa.
Film 2 dalda Oscar’a aday bu sene, en iyi kadın oyuncu ve en iyi yardımcı erkek oyuncu dallarında. İyi iş çıkarmışlar hem Michelle Williams hem de Kenneth Branagh.
Not: Biraz Tracey Emin‘i hatırlattı bana Marilyn durumu, gerçi Tracey Emin çok daha güçlü. Ya da şöyle söyliyim, ona beslediğim duygular geldi aklıma Marilyn’e bakarken, öyle kırılgan, öyle korunası, öyle zarar verilmemesi gereken..
Marilyn Marilyn Marilyn Monroe sahne ve ruh haliyle tarih yazmış güzel hatun… Çok anlamlıl bir film…