Öyle sıkıldım ki her önüme çıkan filmi izlemekten, iyi yapımlar izlemeye karar verdim. Kimle yarışıyorsam kendimden başka, yani bilsem ne olacak bütün filmleri, sanki madalya takıyorlar. Hayır bide uzmanmışım gibi sorulduğunda aklıma iyi bişey gelmez hale geldim. Beynim sulandı sanırım, neyse bu da bir süreç diyorum ve iyi bir filme geçiyorum…
Now I want to understand. How can someone live an empty life? How do you live a life full of nothing? How do you do it?…
1957 yılında bir tren kazası olur ve bir otobüs dolusu çocuk ölür. Bu küçük bir kasabanın kaldıramayacağı derecede acı bir trajedidir. Ve günümüz…
You just won’t die, will ya? – Who are you? Michael fucking Myers?…
Remake severim. Yönetmen birşey söylemek istiyorsa remake yapar. Guillermo del Toro’nun söyleyecekleri varmış, almış 1973 televizyon filmini, baştan yazmış. Don’t Be Afraid of the Dark yer yer gothic korku öğeleri içeren bir film…
Hayalet filmleri masal gibidir. Öyle gerçek olmayan birşeylerin tasviri gibi. Bu sebepten ötürü ben pek severim. Yalnız; İyi de olması gerekir filmi izleyebilmem için. Yoksa hemen uyurum ve uykumda devamını izlerim…
Ne korkutur sizi? Hatırlayabildiğiniz ilk korkunuz ne zamandı? Korkularınızla yüzleşmeye hazır mısınız? Dread, Clive Barker’ın kısa hikayesinden filme alınmış ve yukarıdaki soruların cevaplarını arayan bir psikolojik korku filmi…
Everyone has an angel. A guardian who watches over us. We can’t know what form they’ll take. One day, old man. Next day, little girl. But don’t let appearances fool you…
Anima Madeleine: But only one is a wanderer. Two together are always going somewhere. Vertigo ilk on filmim arasına girmeyi başardı, belki de birinci. Niye daha önce izlemedim ki dedim. Bildim hep filmdeki teknikleri ve nelerin öncüsü olduğunu, ama işte o izlemek. Bir gün diye ertelemişim bu filmi de, yazıklar olsun bana…
Transitional Fossil Sonja:Who remains is seen. Şayet eve geldiğinde televizyonda bu film varsa, üzerine yazman gerekir. Hele de ilk izlediğimde dikkatimi çeken kol kesme sahnesiyse o an gördüğüm, mutlaka yazmak gerekir. 127 Hours, zamana dönüp bakması gereken ve zamanda gerçekten sıkışan bir adamın gerçek hikayesi. Ve bu film herkes için değil. Filmin sonundaki kol kırma…
Qualia Cole:The movie never changes. It can’t change. But every time you see it, it seems different because you’re different. You see different things. Bu filmi anlamak için beraber birkaç şeyi daha anlamak gerekir. 1. La Jetée 2. What a Wonderful World Ben What A Wonderful World’u anlamayı seçiyorum…
Amygdala Rachel: Everything we do matters! Kişisel Not: Flatliners benim hayatımda çok önemlidir. Lisedeyken hayatımın önemlisi beni telefonla arayıp bir cümle söylemişti. Neden dediğimde de Çizgi Ötesini izledim biraz önce demişti. Ben de bekledim filmin bulunduğum şehre gelmesini. İzledim. Bir kere. Neden öyle dediğini sormadım, soramadım…
Noumenon Dick:If you knew then what you know now, would it make any difference?…