Engel sizsiniz. Bunu bütün insanlara söylüyorum bu filmi izleyip. Kolunu kaybeden bir kızın dramı anlatılıyor filmde. Eski hayatına dönmeye çalışıyor ama işte o acımalar yok mu…


Engel sizsiniz. Bunu bütün insanlara söylüyorum bu filmi izleyip. Kolunu kaybeden bir kızın dramı anlatılıyor filmde. Eski hayatına dönmeye çalışıyor ama işte o acımalar yok mu…

Önüme Nobody’li filmler çıkıyor dünden beri, aklıma Mr. Nobody’yi getiriyor, demek ki üstüne yazmak gerekiyor…

Öyle aşk meşk romantik film sevmem dedim de bunun kitabını almıştım birkaç ay önce, ama bitirmedim çünkü sonunu bilmek istemedim. Bir de 2 ay önce Amerika’da vizyona girdiği halde torrent’e düşmediyse gitmek şart oldu benim için…

Çok üzgünüm pek romantik olamadım bu hayatta. Öyle süslü sözler söyleyemediğim gibi söylendiğinde de inandırıcı gelmedi hiç. Çok da sevmem açıkçası bu türü, en az izlediğim filmlerdir bunlar. Kardeşim korku filmi sevmediği için hep onunla izlerim…

Hayalet filmleri masal gibidir. Öyle gerçek olmayan birşeylerin tasviri gibi. Bu sebepten ötürü ben pek severim. Yalnız; İyi de olması gerekir filmi izleyebilmem için. Yoksa hemen uyurum ve uykumda devamını izlerim…

Ne korkutur sizi? Hatırlayabildiğiniz ilk korkunuz ne zamandı? Korkularınızla yüzleşmeye hazır mısınız? Dread, Clive Barker’ın kısa hikayesinden filme alınmış ve yukarıdaki soruların cevaplarını arayan bir psikolojik korku filmi…

Zero-Sum Philiph: Because I… I didn’t want you to think I blamed you. I didn’t want you to think that I was upset or that I… Biz kendimizi suçlamayalım da karşımızdaki kendini suçlasın rahat edelim filmi…

Prana Li Mu Bai: Crouching tigers and hidden dragons are in the underworld but so are human feelings. Bu bir zaman filmi olmayan ama kendi içinde bir zamanı olan film. Dün, bugün, yarın tek bir zamanda yürüyor. Benim için zaman ilk izlediğim zamanı ve oscarına sevinmeyi; Li Mu Bai için ise, spiritual yolculuğunda bulduğu cevapları…

Transitional Fossil Sonja:Who remains is seen. Şayet eve geldiğinde televizyonda bu film varsa, üzerine yazman gerekir. Hele de ilk izlediğimde dikkatimi çeken kol kesme sahnesiyse o an gördüğüm, mutlaka yazmak gerekir. 127 Hours, zamana dönüp bakması gereken ve zamanda gerçekten sıkışan bir adamın gerçek hikayesi. Ve bu film herkes için değil. Filmin sonundaki kol kırma…

Amygdala Rachel: Everything we do matters! Kişisel Not: Flatliners benim hayatımda çok önemlidir. Lisedeyken hayatımın önemlisi beni telefonla arayıp bir cümle söylemişti. Neden dediğimde de Çizgi Ötesini izledim biraz önce demişti. Ben de bekledim filmin bulunduğum şehre gelmesini. İzledim. Bir kere. Neden öyle dediğini sormadım, soramadım…

Diegesis El Joven: Did you talk to yourself? Şu ana kadar izlediğim “zaman” filmleri içerisinde, yoğun suçlanma korkusunu hissettiğim filmdir Timecimes. Diğerleri daha çok kaybetme korkusu üzerine kuruluydu…

Fail-Safe Aaron: I’d onIy do it if I knew that…no one wouId find out or get hurt. Like, I wish that there was a way that I couId do it…and then I go back and teII myseIf not to. Because I just want to know what it feeIs Iike.That’s aII, reaIIy. Zaman yolculuklarının en kötü…