Office worker: “Identical or fraternal?”
Joel Farley: “Uh, nocturnal. Like a bat.”
Biraz Adam Sandler üzerine konuşmak lazım. Adam Sandler’ı Saturday Night Live zamanlarından tanıyıp sevdiğimiz için şimdi vasat bile olsa eskinin etkisiyle yine de komik gelebiliyor. Bu arada Ricky Gervais ve Jack Black’den sonra geliyor benim için.
Romantik komedi ve komedi filmlerinde oynuyor genelde. Reign Over Me ile ciddi olabildiğini de göstermişti. Benim bu adamda sevdiğim başka bir şey var. O masumiyet mi desem, o sersem görünüş mü, üzerine yapışıp kalan rollerin bir kolajı mı; bana anlat deseler Adam Sandler’ı şöyle derdim sanırım. Punch-Drunk Love’daki kadar dalgın ve sinirli (telefon ahizesi elinde konuşmaya gidişi), Zohan’daki kadar ince ruhlu (I want to make silky and smooth hair), 50 First Dates’deki kadar ilgili bir aşık, Reign Over Me’deki kadar hassas ve Click’deki kadar sıkılgan. Ha bir de Bedtime Stories’deki gibi dünyası olan biri.
Ben severim Adam Sandler’ı, neredeyse her filminde yahudilerle ilgili pek çok espiri yapılır fakat diğer yandan dönem dönem verdiği barış mesajları da vardır Zohan’daki gibi.
Bu Jack and Jill ‘de de iki kere kendi olmaya soyunmuş. Bir kadın ve bir erkek Adam Sandler. İkiz aslında bunlar, ama kadın olana daha çok ağırlık vermiş, kendi erkek kimliğinde pasif kalmış bu yüzden. Film iki kardeşin arasındaki ilişkiyi anlatıyor bir de Al Pacino hayranları çok memnun olmayacaktır ama bir ara fena abayı yakıyor Pacino Jill’e, yani kadın Adam Sandler’a.
Bu kadına dönüşen erkek konuları bazen komik olabiliyor belki filmin bir yerinde olunca daha komik de böyle tüm film ayrı bir karakter olarak kadını canlandırınca biraz sıkıcı olmuş diye düşünüyorum.
